Kiedy byłem małym chłopcem, mniej więcej w wieku dziesięciu lat, wprowadził się do nas nowy sąsiad. Pięć rodzin, które wcześniej tam mieszkały, musiało się wyprowadzić, ponieważ dom został sprzedany przez powiernika za "dobrą cenę".

Pan dyrektor banku posiadał teraz dom, który był mniej więcej trzy razy większy od naszego. Mieszkał tam sam przez około 8 lat i miał w tym czasie trzy różne kobiety. Jednak przez cały ten czas miał tylko jedną kozę, która beczała przed moim oknem. Kiedy pan dyrektor częściej wyjeżdżał na wakacje, mogłem codziennie karmić Gusti. Koza, która była bardzo uparta i potrafiła w niesamowitym tempie jeść obierki ziemniaczane, przeżyła nie tylko trzy partnerki życiowe, ale - o ile wiem - także kolejne dwa przeprowadzki starego sąsiada.

Przed ponad 5 laty moi rodzice postanowili również hodować kozy. Oczywiście, przewodnik stada musiał również nazywać się Gusti. Kiedy teraz wołaliśmy Gusti, wszystkie trzy kozy reagowały na to imię. Chociaż oczywiście Luise i Lotte doskonale wiedziały, jak się nazywają - przynajmniej tak myśleliśmy.

Kiedy później razem z przyjaciółmi zastanawialiśmy się nad odpowiednią nazwą dla sklepu z wyrobami skórzanymi, którego asortyment w 90% składa się z koziej skóry, właściwie tylko jedna nazwa wchodziła w grę:

Gusti Leder